T1xC37 - Un tresor massa fabulós
Subtítols en: català
Subtítols en: català
El Brent no para de trobar tresors pertot arreu. El Jim està indignat: ¿com pot ser que un vulgar peu-sec sigui més bon caçador de tresors que un pirata de debò? Segur que hi ha truc. La Matilda i el Jim ho comencen a investigar i descobreixen que el Brent fa servir un detector de metalls. I de sobte, caçar tresors es posa de moda i tothom mira de tenir un detector de metalls propi.
L'avi s'ha trastocat i ha començat a atacar el poble a canonades. Els veïns estan furiosos i volen que la policia el detingui immediatament. Però, de fet, el culpable és Jack el Terrible, el seu germà bessó. Resulta que el Jim el volia conèixer i va tirar una ampolla al mar per convidar-lo a Vilaensopida de Mar. I ara, el Jack vol capturar el Forat Negre i venjar-se del seu germà.
El Jim està trist. Des que viu a terra ferma, no veu gaire el seu pare. Aleshores, el Sr. Jolley-Rogers decideix passar més temps amb el Jim i els seus amics, mentre juguen, i fins i tot a l'escola. Però que un pare jugui amb els fills... no mola, i a Matilda li explica al seu amic que els pares peu-secs no estan sempre amb els fills perquè treballen.
Els pares de la Matilda han sortit unes hores i la senyora Delille s'ha ofert a fer-li de cangur. Quan ho senten, el Jim i la Perla se'n fan un fart de riure. Llavors, la Matilda diu a la senyora Delille que els Jolley-Rogers se n'han anat de viatge i els seus amiguets pirates també s'han quedat sols. La Delille no s'ho pensa dues vegades: els farà de cangur a tots tres.
En una excursió pel bosc, la Matilda i el Jim troben rastres d'un conill i el Jim s'espanta molt, perquè, per als pirates, els conills són uns monstres terribles que només porten desgràcies. La Matilda l'intenta convèncer que els conills són molt bufons i totalment inofensius, però ni el Jim ni tota la seva família s'ho creuen. Tenen tanta por del conill, que al final decideixen marxar a viure ben lluny.
La Matilda està tipa que els seus pares li estiguin sempre a sobre i la tractin com una nena petita. Alhora, el Jim està cansat que el seu avi sempre el faci treballar i el tracti malament. Per això fan un canvi i el Jim se'n va a viure amb els pares de la Matilda, mentre que ella se'n va amb l'avi. Però ni l'un ni l'altre queden contents i decideixen escapar-se.
L'avi encarrega al Jim que li posi la cama de fusta dels diumenges en remull amb aigua de mar, però el Jim la perd . El Jim i els seus amics busquen una altra cama de fusta per donar-la a l'avi, però ell s'adona del canvi i s'enfada. Finalment, el lloro Corsari els dona una altra solució per arreglar el problema: robar una cama de fusta que està exposada al museu.
A Vilaensopida, els diumenges no es pot fer soroll perquè tothom vol tranquil·litat, però als pirates els resulta molt difícil complir aquesta norma perquè són sorollosos de mena. Els veïns, encapçalats per la senyora Delille, reclamen que els pirates marxin del poble. Els Jolley-Roger se senten rebutjats i decideixen anar-se'n. La Matilda no ho pensa permetre, però el Brent i els seus amics esguerren el pla que ella ha ideat.
El Jim és un gran admirador del capità Bob el Verro, que tenia poques dents però totes d'or, i, quan descobreix que al Brent li han posat bràquets, queda meravellat i decideix que ell també en vol portar. La solució que se li acudeix és demanar al Brent que li doni els seus ferros, però el Brent se n'aprofita i li exigeix un munt de coses a canvi dels bràquets.
Un parent del Jim li envia un cofre amb un tresor que pertanyia a una avantpassada seva, la capitana Quissa, i avisa que només el podrà obrir qui tingui el cor pur. Tots proven d'obrir el cofre, però, com que no se'n surten, decideixen fer bones accions per purificar el seu cor. Quan veuen que això no dona resultat, fan una crida a tot el veïnat perquè tothom provi d'obrir el cofre, però ningú ho aconsegueix.
La Matilda fa un collaret de macarrons i l'hi regala a la seva mare pel Dia de la Mare. El Jim diu que els pirates no celebren aquest dia, però, quan la seva mare veu el collaret de la veïna, s'enfada perquè ella no ha tingut cap regal. Llavors el Jim i la Perla la cobreixen de regals, però l'enveja es va apoderant de les altres mares, i al final es converteixen totes en unes tiranes.
A la Matilda li agraden molt els noms de pirata i també en voldria tenir un. Després de rumiar una mica, tria el nom de "Matilda la Cruel", però el Jim li explica que els pirates s'han de guanyar el nom i, per tant, a ella li tocaria ser una pirata realment cruel. Al principi, a la Matilda li costa ser-ho, però amb l'ajuda de la Perla se n'acaba sortint molt bé.